Carolina Ko-Ran de Ruiter werd in 1956 in Amsterdam geboren. Ze heeft geëxperimenteerd met diverse soorten muziek: westers klassiek, jazz, piano, fluit en zang voor de ze naar India vertrok. In 1979 werd ze in contact gebracht met haar guru Biresh Roy, die haar uitnodigde bij hem in te gaan wonen en volgens de oude Indiase cultuur Guru-Shisha-Parampara de muziektraining onder zijn leiding te gaan volgen. Dertien jaar heeft ze als een dochter met zijn familie samen gewoond. In die periode behaalde ze haar Bachelor of Music (Hydrabad University) en studeerde ze aan de vooraanstaande academie voor Indiase Klassieke muziek de “Sangeet Research Academy” in Calcutta. Ze heeft televisie optredens en talloze concerten op haar naam staan, zowel in India als in Nederland en Duitsland. Ze zingt meditatieve Raga’s, devotionele en romantische Bengaalse liederen en Ghazals. Sinds haar terug keer in Nederland in 1992 is zij druk doende een brug te slaan tussen verscheidene muzikale culturen. In 1996 is er een CD van haar uitgebracht, waarin ze op succesvolle eigen wijze vorm gegeven heeft aan de klassieke Indiase vocale tradities.

Naast haar muzikale opleiding in Calcutta ontving ze spirituele training (waaronder Kashmir-yoga) aan de Sri Aurobindo Ashram in Pondicherry waar ze jaarlijks gedurende haar verblijf in India, in de zomermaanden verbleef.

In 1995 kwam Carolina in contact met Kendo, een Japanse schermsport. Door Kendo was het mogelijk om in 1999 voor het eerst naar Japan te gaan waar ze in contact kwam met Zen-Boeddhisme.
In 2000 is ze haar Zen-training begonnen onder leiding van de Zen-meester Sekko Tanaka in Nanzen-ji, hoofdtempel van de Rinzai-Zen in Kyoto. In de zomer van 2001 is ze officieel zijn leerling geworden. Hij gaf haar daarbij de naam Ko-Ran: geur van orchidee. Hij heeft haar tevens geïnspireerd om de Japanse Boeddhistische Sutra te verbinden met de Indiase klassieke melodieën. Jaren verstrijken en de verdieping van Zen en Zang gaan rustig door. In haarzelf zowel als met haar leerlingen. Eén keer in de 2 jaar ging Carolina voor een paar maanden naar Japan om haar eigen proces te verdiepen.

In November 2009 is ze officieel beëdigd als Boeddhist-Zenpriester en heeft ze het Dharma-kleed ontvangen.

Een persoonlijk vervolg.
Door alle jaren van studie van de Oosterse religieuze vormen, het wonen in India, daarna elke zomer in Japan verblijven voor een aantal maanden was er altijd een rode draad. Soms was die draad meer zichtbaar dan anders maar toch altijd aanwezig, nl.mijn eigen religieuze achtergrond de Christelijke oefening. Vanaf mijn 18 ging ik geregeld naar de Achelse kluis een Trappisten klooster op de grens van België en Nederland. Vanaf kind al op zoek. In de protestanten kerk voelde ik me niet veilig, maar ik had wel een diepe verbinding met God. Hij was mijn aanspreekpunt. Gelukkig heb ik de christelijke opvoeding thuis niet als beklemmend ervaren. Het was er gewoon. En er werd veel gezongen, dat was altijd heel fijn.
Door de jaren heen ging ik graag naar de Kluis voor de stilte en de verdieping. De monniken hebben voor mij dezelfde concentratie en gebedsstilte en … humor als ik heb ervaren in Japan. En stap voor stap ging de deur open om het Evangelie opnieuw te bestuderen en toe te laten. De prior toen heeft mij daarbij vaak het juiste zetje gegeven. Totdat ik werd uitgenodigd om met de Eucharistie mee te doen. Het was een doorslaggevende ervaring.
Alles hetzelfde, geen pad, geen Oost, geen West, geen Boeddha, geen Christus, vorm is leegte leegte is vorm. Allom Vreugde.

Dit was het startsein om stap voor stap de vrienden van de Zen-Zang ook in contact te brengen met mijn dieper liggende achtergrond en mijn wens de Zen-Boeddhistische vorm te verbinden met de Christelijke vorm.De prior van De Achelse kluis heeft mij daar ook weer het juiste zetje gegeven door te zeggen ” Koop gewoon een brood en een fles wijn en maak een ceremonie met je vrienden”.
In 2010 samen met Zen-meester Sekko Tanaka hebben we een Sesshin georganiseerd waarin we “Het Brood en De Wijn Ceremonie” zijn gestart.
De Christelijke oefening is open voor iedereen die nieuwsgierig is en voor ieder die op een informele manier wil uitzoeken wat Christus te vertellen heeft. Het kan ook een weg zijn om religieus trauma opgelopen bij de opvoeding te verzachten en wellicht te transformeren in compassie, kracht en inzicht.

In 2018 ben ik toegetreden tot de Katholieke Kerk en heb ik het Heilig Vormsel ontvangen.Gedoopt was ik al bij mijn geboorte.

Zen- de abstractie verbonden met een religieuze vorm -Zang.
Een pad is nodig om erachter te komen dat er geen pad is.

ZEN-ZANG